28 Ιανουαρίου 2010

Πρακτορείο ειδήσεων στα... αρχαία ελληνικά!

 
Η εκπληκτική είδηση, που δημοσίευσαν "Τα Νέα" της 2ας Δεκεμβρίου 2009, όπου ένας Ισπανός καθηγητής δημιούργησε το Αcropolis World Νews στο Ίντερνετ!.. Διαβάστε το ρεπορτάζ του κ Στέλιου Βραδέλη svradelis@dolnet.gr :
«Τριάκοντα και πέντε άνθρωποι απέθανον εν τη Ρωσία, πολλοί δε άλλοι (περί εκατόν και τριάκοντα)
ετρώθησαν». Έτσι αρχίζει το ρεπορτάζ του Χουάν Κοντέρχ στο πρακτορείο ειδήσεων Αcropolis World Νews. Το μοναδικό ειδησεογραφικό μέσο που καταγράφει καθημερινά την επικαιρότητα στα αρχαία ελληνικά.

«Πριν από 8 χρόνια, όταν ακόμη δούλευα στη Βαρκελώνη, είδα πως υπήρχαν μερικές ιστοσελίδες που παρουσίαζαν την επικαιρότητα στα λατινικά. Έψαξα να βρω αν υπήρχε κάτι αντίστοιχο και στα αρχαία ελληνικά και για να πω την αλήθεια εξεπλάγην όταν διαπίστωσα πως δεν υπήρχε. Έτσι δημιούργησα το Αcropolis World Νews στο Διαδίκτυο, στη διεύθυνση www. akwn. net» λέει στα «ΝΕΑ» ο δρ Κοντέρχ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σεν Άντριους στη Σκωτία όπου διδάσκει, φυσικά, αρχαία ελληνικά και λατινικά.
«Όλος ο κόσμος καταλαβαίνει την αξία των αρχαίων ελληνικών εκτός από τους μαθητές μου. Ύστερα από 16 χρόνια διδασκαλίας νομίζω πως οι αντοχές μου ξεπερνούν και του Ράμπο στα καλύτερά του», λέει γελώντας ο 41χρονος καθηγητής.
Η αγάπη του για τα αρχαία ελληνικά γεννήθηκε στο γυμνάσιο και από τότε του έχει γίνει δεύτερη φύση, όπως την αποκαλεί. «Στο ισπανικό γυμνάσιο είχαμε την επιλογή να επιλέξουμε και τα αρχαία ελληνικά ως δεύτερη γλώσσα. Αυτό έκανα και μαγεύτηκα». Άρχισε να διαβάζει τους Έλληνες φιλοσόφους στο πρωτότυπο, τις τραγωδίες, την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου και τον Ηρόδοτο.
«Ο Περικλής ίσως αποτελεί την αγαπημένη μου προσωπικότητα από την Αρχαία Ελλάδα και ειδικά την Αθήνα του Χρυσού Αιώνα. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που με ενθουσιάζει στην αρχαιότητα είναι πως το μεγαλείο το δημιούργησαν οι Έλληνες πολίτες και οι πολιτικοί τους ήταν απλώς το ΄΄κεφάλι΄΄ αυτού του κόσμου, το οποίο φαινόταν».

«Λατρεύω την Ελλάδα»
 

Όταν τελείωσε το λύκειο έπεισε τους γονείς του να επισκεφθούν την Ελλάδα για να γνωρίσει από κοντά τη χώρα που λάτρεψε μέσα από την αρχαία γραμματεία. «Έχω έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα και πάντοτε με μαγεύουν η Ακρόπολη, η Πλάκα, η Πελοπόννησος, τα νησιά σας. Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ την επίσκεψη σε ένα μέρος που σπάνια επισκέπτονται οι τουρίστες. Έπεισα τους γονείς μου να επισκεφθούμε τις Πλαταιές όπου ήμασταν μόνοι μας. Έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να ακούσω τη φωνή του Παυσανία να ενθαρρύνει τους στρατιώτες του για την επερχόμενη μάχη».
Όμως, το κλασικό πρόβλημα του δρος Κοντέρχ όταν επισκέπτεται την Ελλάδα παραμένει: «Απογοητεύτηκα όταν ήρθα στην Ελλάδα και διαπίστωσα πως ελάχιστοι μιλούσαν τα αρχαία ελληνικά. Με παραξένεψε. Κάθε φορά που έρχομαι στη χώρα σας μιλάω στα αρχαία αλλά συνειδητοποιώ πως λίγο με καταλαβαίνουν. Αλλά νέα ελληνικά δεν θέλω να μάθω».
Η έκπληξή του στην ερώτηση τι ξεχωριστό έχουν τα αρχαία ελληνικά αντιστοιχεί μάλλον με την έκπληξη που θα ένιωθε κάποιος που βλέπει εξωγήινο. «Είναι μια γλώσσα που παίζει συνεχώς με το μυαλό σου. Σε βοηθάει να σκεφτείς με τη λογική. Η χρήση του υποθετικού λόγου, η ξεκάθαρη διαφοροποίηση μεταξύ του παρατατικού, του αορίστου και του ενεστώτα. Είναι σαν να συμμετέχεις σε ένα εγκεφαλικό άθλημα».
 

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
 

«Είναι μια γλώσσα που παίζει συνεχώς με το μυαλό σου. Σαν να συμμετέχεις σε ένα εγκεφαλικό άθλημα»
Η «Μόσκβη» και το «Πετροβούργον»
Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ανανεώνεται σχεδόν καθημερινά με τρεις- τέσσερις ειδήσεις από όλον τον κόσμο και τη διαβάζουν σε καθημερινή βάση 40-50 άνθρωποι. «Δυστυχώς, ο χρόνος που μπορώ να διαθέσω στη συγγραφή των ειδήσεων είναι ελάχιστος. Μεταξύ διδασκαλίας στο πανεπιστήμιο και ερευνών προσπαθώ να κρατώ το Αcropolis ενημερωμένο. Κάθε βοήθεια πάντως είναι καλοδεχούμενη», λέει και προτρέπει τους φίλους των αρχαίων ελληνικών να στέλνουν στο πρακτορείο τις ειδήσεις.
«Καμιά φορά, όταν υπάρχουν ειδήσεις για θέματα όπου οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν τις αντίστοιχες λέξεις όπως χώρες, πόλεις, νέες εφευρέσεις, προσπαθώ να δημιουργήσω λέξεις από τα νέα ελληνικά που να μοιάζουν κλασικές», αποκαλύπτει το μικρό δημοσιογραφικό μυστικό του. Κάπως έτσι η τρομοκρατική επίθεση στο Νιέφσκι Εξπρές μετέτρεψε την Αγία Πετρούπολη σε «Πετροβούργον» και τη Μόσχα σε «Μόσκβη».
«Όσο πιο πολύ κοιτάζουμε στο παρελθόν τόσο πιο ικανοί γινόμαστε να κοιτάξουμε στο μέλλον» λέει ο δρ Κοντέρχ, ο οποίος έχει κάνει το διδακτορικό του στους αρχαίους κλασικούς και έπειτα από τέσσερα χρόνια στην Οξφόρδη ως βοηθός καθηγητής στα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Σεν Άντριους στη Σκωτία τη σύνθεση του αρχαίου ελληνικού κειμένου. «Τώρα δουλεύω σχετικά με την Παγκόσμια Ιστορία, με τη φιλοδοξία να μεταφέρω στα αρχαία ελληνικά την ιστορία του κόσμου από τη δημιουργία του Σύμπαντος μέχρι το σήμερα» λέει και χαιρετά σε άπταιστη ερασμιακή προφορά.
------------------------------------------------------------------
Εφημερίδα "Τα Νέα", Τετάρτη 2  Δεκεμβρίου 2009
 ---------------------------------------------------------------------------------

ΑΧΙΛΕΩΣ και ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ (Νεκρικοί διάλογοι Λουκιανού)

[1] ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
Οἷα πρῴην͵ Ἀχιλλεῦ͵ πρὸς τὸν Ὀδυσσέα σοι εἴρηται περὶ τοῦ θανάτου͵ ὡς ἀγεννῆ καὶ ἀνάξια τοῖν διδασκάλοιν ἀμφοῖν͵ Χείρωνός τε καὶ Φοίνικος. ἠκροώμην γάρ͵ ὁπότε ἔφης βούλεσθαι ἐπάρουρος ὢν θητεύειν παρά τινι τῶν ἀκλήρων͵ ᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴη͵ μᾶλλον ἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν. ταῦτα μὲν οὖν ἀγεννῆ τινα Φρύγα δειλὸν καὶ πέρα τοῦ καλῶς ἔχοντος φιλόζῳον ἴσως ἐχρῆν λέγειν͵ τὸν Πηλέως δὲ υἱόν͵ τὸν φιλοκινδυνότατον ἡρώων ἁπάντων͵ ταπεινὰ οὕτω περὶ αὑτοῦ διανοεῖσθαι πολλὴ αἰσχύνη καὶ ἐναντιότης πρὸς τὰ πεπραγμένα σοι ἐν τῷ βίῳ͵ ὃς ἐξὸν ἀκλεῶς ἐν τῇ Φθιώτιδι πολυχρόνιον βασιλεύειν͵ ἑκὼν προείλου τὸν μετὰ τῆς ἀγαθῆς δόξης θάνατον.
ΑΧΙΛΛΕΥΣ
[2] Ὦ παῖ Νέστορος͵ ἀλλὰ τότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶ τὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸ δύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦ βίου͵ νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡς ἐκείνη μὲν ἀνωφελής͵ εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥαψῳδήσουσιν. μετὰ νεκρῶν δὲ ὁμοτιμία͵ καὶ οὔτε τὸ κάλλος ἐκεῖνο͵ ὦ Ἀντίλοχε͵ οὔτε ἡ ἰσχὺς πάρεστιν͵ ἀλλὰ κείμεθα ἅπαντες ὑπὸ τῷ αὐτῷ ζόφῳ ὅμοιοι καὶ κατ΄ οὐδὲν ἀλλήλων διαφέροντες͵ καὶ οὔτε οἱ τῶν Τρώων νεκροὶ δεδίασίν με οὔτε οἱ τῶν Ἀχαιῶν θεραπεύουσιν͵ ἰσηγορία δὲ ἀκριβὴς καὶ νεκρὸς ὅμοιος͵ ἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλός. ταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι͵ ὅτι μὴ θητεύω ζῶν.
ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
[3] Ὅμως τί οὖν ἄν τις πάθοι͵ ὦ Ἀχιλλεῦ; ταῦτα γὰρ ἔδοξε τῇ φύσει͵ πάντως ἀποθνήσκειν ἅπαντας͵ ὥστε χρὴ ἐμμένειν τῷ νόμῳ καὶ μὴ ἀνιᾶσθαι τοῖς διατεταγμένοις. ἄλλως τε ὁρᾷς τῶν ἑταίρων ὅσοι περὶ σέ ἐσμεν οἵδε· μετὰ μικρὸν δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς ἀφίξεται πάντως. φέρει δὲ παραμυθίαν καὶ ἡ κοινωνία τοῦ πράγματος καὶ τὸ μὴ μόνον αὐτὸν πεπονθέναι. ὁρᾷς τὸν Ἡρακλέα καὶ τὸν Μελέαγρον καὶ ἄλλους θαυμαστοὺς ἄνδρας͵ οἳ οὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν͵ εἴ τις αὐτοὺς ἀναπέμψειε θητεύσοντας ἀκλήροις καὶ ἀβίοις ἀνδράσιν.
ΑΧΙΛΛΕΥΣ
[4] Ἑταιρικὴ μὲν ἡ παραίνεσις͵ ἐμὲ δὲ οὐκ οἶδ΄ ὅπως ἡ μνήμη τῶν παρὰ τὸν βίον ἀνιᾷ͵ οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν ἕκαστον· εἰ δὲ μὴ ὁμολογεῖτε͵ ταύτῃ χείρους ἐστὲ καθ΄ ἡσυχίαν αὐτὸ πάσχοντες.
ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
Οὔκ͵ ἀλλ΄ ἀμείνους͵ ὦ Ἀχιλλεῦ· τὸ γὰρ ἀνωφελὲς τοῦ λέγειν ὁρῶμεν· σιωπᾶν γὰρ καὶ φέρειν καὶ ἀνέχεσθαι δέδοκται ἡμῖν͵ μὴ καὶ γέλωτα ὄφλωμεν ὥσπερ σὺ τοιαῦτα εὐχόμενος.